We have Hope of Peace on Earth,
We have Faith on Bliss from Heaven,
We have Dream of Grace from the Angels,
For we have December with X’mas night right with us!
M e r r y X ’ m a s !
Vrischikolsavam - 2016
Once in an year,
in the backdrop of starry sky, soothing breeze
and divine presence
they come together
With reverberating drums, chiseled notes and unwavering rythm
They perform the tradition, enact the myths, bring back the culture
Transcending those around into a realm of Universal consciousness -
And then to the sublime silence way above!
[Vrischikolsavam - 28.Nov.16 - 05.Dec.16]
D-Sign Thinking!
"Design Thinking" - Request came from my wife to help her to understand it for her theory classes. Going through those pages I felt it is so vast, so deep with dense theory on design and aesthetics starting from a dot to the line and then traversing to higher planes! I wondered how many minute matters matter in getting into a great design and sometimes it needs the intuition or luck too! And then when I composed the below I felt the luck, the intuition came for help bringing out the D-sign aesthetics!
First I saw the light. The bright light from the window giving the embossing to the horizontal lines. Then as I was about to click, I saw those vertical lines above - the Design Thinking impact?! The horizontals and verticals made the click a sublime one for me and one to remember forever :)
തിരുമുറ്റം
പായൽ മൂടിയ വഴിയിലൂടെ,
മാവിൻ തണലിലൂടെ,
ചെമ്പരത്തിയും, നന്ദ്യാർവട്ടവും നോക്കി
എന്റെ കുട്ടിക്കാലത്തു എപ്പോഴോ കണ്ടു മറന്ന മുറ്റത്തേയ്ക്ക് എന്ന പോലെ
ഞാൻ നടന്നു.
പടിവാതിക്കൽ എത്തി.
ആരെയും കണ്ടില്ല.
വിളിച്ചു നോക്കി.
ആരും വിളി കേട്ടില്ല.
കുമ്മായം തേച്ച ചുവരിൽ പഴയ ചിത്രങ്ങൾ.
പലയിടത്തും, പല നൂറ്റാണ്ടുകളുടെ വിള്ളൽ.
മുറ്റത്ത് കരിങ്കൽ പാകിയ പ്രാചീന തുളസി തറ.
അവിടെ തണുത്ത തിണ്ണയിൽ ഞാൻ ഇരുന്നു.
കുളിർ കാറ്റ് വന്നു.
നിമിഷങ്ങൾ യുഗങ്ങളായി.
ചിന്തകൾ നിശ്ചലമായി.
ഞാൻ എന്നിൽ അലിഞ്ഞിലാതായി.
മാവിൻ തണലിലൂടെ,
ചെമ്പരത്തിയും, നന്ദ്യാർവട്ടവും നോക്കി
എന്റെ കുട്ടിക്കാലത്തു എപ്പോഴോ കണ്ടു മറന്ന മുറ്റത്തേയ്ക്ക് എന്ന പോലെ
ഞാൻ നടന്നു.
പടിവാതിക്കൽ എത്തി.
ആരെയും കണ്ടില്ല.
വിളിച്ചു നോക്കി.
ആരും വിളി കേട്ടില്ല.
കുമ്മായം തേച്ച ചുവരിൽ പഴയ ചിത്രങ്ങൾ.
പലയിടത്തും, പല നൂറ്റാണ്ടുകളുടെ വിള്ളൽ.
മുറ്റത്ത് കരിങ്കൽ പാകിയ പ്രാചീന തുളസി തറ.
അവിടെ തണുത്ത തിണ്ണയിൽ ഞാൻ ഇരുന്നു.
കുളിർ കാറ്റ് വന്നു.
നിമിഷങ്ങൾ യുഗങ്ങളായി.
ചിന്തകൾ നിശ്ചലമായി.
ഞാൻ എന്നിൽ അലിഞ്ഞിലാതായി.
Onam-2016
Time to sit down,
Breath Home, Feel Family,
Chew Chips, Gulp Bananas,
Plunge into Payasams, Swim in Nostalgia
All With Great Leisure.
Celebrating the Days!
It's
O n a m
Bicycle Diaries - 5
Ride with an Open Heart!
Ride with an Holy Smile :)
Believe, Mother Nature is True.
Ride without Half-Measures,
Ride without Self-Doubt,
Believe, Mother Nature is Kind.
Ride away from Artificial,
Ride away from Man-Made Deceits!
Believe, Mother Nature in the only One!
Only One who can correct us,
Only One who can punish us too,
Accept with heart whatever she feels right for us!
Believe Her, Believe Her and Ride the True Journey of Life!
Mango Showers
It was a typical Sunday of
April month - the time of year loved by
kids, not only for the summer vacation but for those giant jackfruits and
dangling mangoes! Nandus, notorious for their nocturnal roaming, came early on
that morning and requested for a day time ride.
A traverse on the bike
around the Poornathrayeesa temple is one of their favourite pass time activity.
Our ride is always in sub-30 speed, watching the summer butterflies, meandering
cows, sleepy buffaloes, people walking around and all the while keeping an eye
over the possibility of finding an ice-cream shop!
This time they were happy
with the simple ride. We covered the entire surroundings of temple, those narrow lanes, studded with age old
palatial palaces. We were near the old Iron Bridge (Irumbu Palam). There were hardly anyone on the
road other than a few at a roadside shop and a few autos. It was then it
happened.
Just as we were taking the
turn, we heard a loud crumbling noise. From the pillion seat Thrupthi cried loud – look
out ! I did not understand what is happening. The noise was from above! I immediately stopped the bike and looked around - and then above – There it is!
– a huge branch of a mango tree from a nearby house is crashing down – it is
coming towards us!
I covered one Nandu
sitting in the front, while Thrupthi covered the other one sitting with her –
within seconds the humongous branch came thudding down splattering its branches
all over. Destiny's grace, the heavy part of the branch fell just in front of
the bike. We four were tangled in its umpteen branches. Nandus gave a scared shrill cry -
by that time people around came running towards us. All were looking at the kids. People
pulled away the branches and we checked if anything hit the kids. No. They are safe
and untouched by the giant fall!
It was then we all looked
around. The branch had not come down all alone. Along with, it has brought down
several dozens of mangoes too! Around us are mangoes strewn all over. Those
who came running became busy picking them. And they made the Nandus too happy
by giving them hands full of mangoes!
Slowly we resumed our ride
laughing and talking about the unique mango shower - yes, with all our
possible hands and pockets laden with rich, ripe mangoes!
On the way back, I
remembered what my father used to say - "We should live our life like a
mango tree. Even if people throw stones at it, it never hurts back, instead it
gives back mangoes." - And now we saw a true mango tree - Even while crumbling
down, it did not hurt anything or anyone. Instead it gave all, all it has -
everyone had their hands full of mangoes and heart full of laughter!
***
മാമ്പഴക്കാലം!
മാളുകളും, മൊബൈൽ ആപ്പുകളും, വീഡിയോ ഗേമുകളും, എൽ.സി.ഡി ടിവികളും ഒക്കെ വരുന്നതിലും വളരെ മുന്നേ ഒരു കാലം ഉണ്ടായിരുന്നു. പാടവും, പറമ്പും, പൂമ്പാറ്റയും, പൂത്തുമ്പിയും നിറയെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു കുട്ടിക്കാലം.
പ്ലാസ്റ്റിക്‌ മാലിന്യവും, അന്തരീക്ഷ മലനീകരണവും, എൽനിനോ പ്രതിഭാസവും ഒക്കെ വരുന്നതിലും വളരെ മുന്നേ ഒരു കാലം ഉണ്ടായിരുന്നു. ചാടി കടക്കാൻ തോടുകളും, നീന്തി കുളിക്കാൻ കുളങ്ങളും, കൂട്ടിരിക്കാൻ ഒരുപാട് കൂട്ടുകാരുമുണ്ടായിരുന്ന ഒരു അവധിക്കാലം.
പുക തുപ്പുന്ന നഗരങ്ങളിൽ എന്തെല്ലാമോ നേടാനുള്ള ഓട്ടത്തിൽ തളരുന്ന മനസ്സിനും, ജീവിതത്തിന്നും സാന്ത്വനമായി വരുന്നത് ഇന്നും വിശുദ്ധമായ ആ മാമ്പഴക്കാലം മാത്രം.
വേനൽ ചൂട്
വേനൽ ചൂടിൽ ക്ഷീണിച്ച ഞാൻ ആത്മഗതം പോലെ പറഞ്ഞു.
"ഇക്കൊല്ലമെങ്ങിലും കുറച്ചു മരങ്ങൾ നടണം."
ആത്മഗതം കേട്ട് കറിവേപ്പിൽ ഇരുന്ന കരിയില കിളികൾ കൂട്ടചിലച്ചിൽ കൊണ്ടെന്നെ അനുമോദിച്ചു.
അപ്പോൾ കൂടെ നടക്കുന്ന മനുഷ്യൻ പറഞ്ഞു -
"അതെ. വളരെ നല്ല കാര്യം. നടുമ്പോൾ നല്ല മരങ്ങൾ നോക്കി നടണം. നല്ല വില കിട്ടുന്ന മരങ്ങൾ !"
ശുഭം.
[3/22]
വായനയിലൂടെ - രണ്ടു മത്സ്യങ്ങൾ
(രണ്ടു മത്സ്യങ്ങൾ - അംബികാസുതൻ മാങ്ങാട്)
നഗരമധ്യത്തിലെ ഒരു ട്രാഫിക്‌ സിഗ്നലിൽ നിഷ്ഫലമായ നെട്ടോട്ടം കഴിഞ്ഞ കിതപ്പിൽ ബസ്സ്‌ നിശ്ചലമായി നിന്നിട്ട് നേരം ഒരുപാടായി. മണി ഒമ്പത് ആയിട്ടില്ല. എങ്കിലും നാലു വശങ്ങളിൽ നിന്നും പുക തുപ്പുന്ന യന്ത്രങ്ങളുടെ ഘോരാരവം തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ബസ്സിന്റെ ഇരുവശങ്ങളിലൂടെ പാറ്റകളെ പോലെ പാറി വരുന്ന ഇരുചക്രശകടങ്ങൾ. കോൺക്രീറ്റ് കെട്ടിടങ്ങളിൽ നിന്നും പ്രതിഫലിച്ച് വരുന്ന പരുക്കൻ വെയിലിനു പുഴയുടെ മാറ് മാന്തിയെടുത്ത മണലിന്റെ തീക്ഷ്ണത. വിഷുവിനു ഒരു മാസം മുൻപ് തന്നെ പൂത്ത കണികൊന്ന റോഡരികിൽ മരണം കൊതിച്ചിട്ടെന്ന പോലെ വിളറി നില്ക്കുന്നു. ആരെയൊക്കെയോ കുതികാൽ വെച്ച് വീഴ്ത്താനെന്ന പോലെ സ്മാർട്ട് ഫോണിൽ നങ്കൂരമിട്ട കണ്ണുകളുമായി നടന്നു നീങ്ങുന്ന ചെറുപ്പക്കാർ. ഒരു ചിരി കൊണ്ട് ലോകം മുഴുവൻ കീഴടക്കാം എന്ന ആത്മധൈര്യത്തോടെ പ്രലോഭനങ്ങളുടെ ചട്ടകൂടണിഞ്ഞു പായുന്ന നഗര സുന്ദരികൾ. ദുർഗന്ധം വമിക്കുന്ന ഓടകൾ. ഓടകൾകരികിൽ ചീര വില്ക്കുന്ന വൃദ്ധകൾ. ലോകം ഓടുകയാണ്. ഓട്ടത്തിനിടയിൽ മാനവികതയും, ദയയും, സ്നേഹവുമെലാം കൈവിട്ടു പോയത് അറിഞ്ഞിട്ടും അറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ ലോകം ഓടുകയാണ്. എങ്ങൊട്ടെനറിയാതെ.
കവ്വായി കായലും, ശൂലാപ്പുകാവും, കൈപ്പുണ്ണിയനും, ദേവകിയമ്മയും, ഊർമിളാ തോമസും എനിക്ക് ചുറ്റും ഇതാ വട്ടം കറങ്ങുന്നു!
എന്റെ കയ്യിൽ മാങ്ങാടിന്റെ രണ്ടു മത്സ്യങ്ങൾ കിടന്നു പിടയുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു.
എന്റെ കയ്യിൽ മാങ്ങാടിന്റെ രണ്ടു മത്സ്യങ്ങൾ കിടന്നു പിടയുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു.
Lessons for Life
It was an important appointment. After the normal
discussions and consultations, the old psychologist, who hardly gives any
advise looked straight into my eyes and said:
Too young to understand the vagaries
of life, I couldn’t digest what he was trying to point out. Observing my helplessness,
he explained.
“Boy, I have never advised
you till day. Because I was studying you. Today, I feel, you are ripe enough to
get into the thick of the things. Let me be point blank clear to you - life is not
going to be easy. Especially for you!” -
pointing his finger to me he continued. “You are going to be tested like none others.
Because your mind is an ideal one to be exploited! You will be beaten,
strangled, suffocated by your life. Not entirely because of your fault though. But
irrespective of all that which is bound to happen, I want you to be successful over
yourself. And then, from that that day onwards, you will have nothing but peace
in your life.”
“To start, you should observe
the life of a farmer. A farmer works hard, toils from dawn to dusk. He lives a
life which is very close to nature. He is sincere in what he do. He prays to
the Nature God. He puts every effort to provide what is needed for his little
farm. Yet, at the end, one fine day, he might see the Nature betray him. He
might stand helpless looking at his crop crumbling down without rains. He might
stand lonely in the farm watching all his crops drowning in torrential rains. Yet
he never succumbs. He ensures his mind never fails. He still prays. Prays
harder. He picks up his plough and starts his drill again. He might be living
with pain and bruises in his heart and body. Yet, he never allows the pain to rule
him. So learn by observing none other than a farmer and take these metaphorical
rules from him.”
- - Work Hard.
- - Live a life which is close to Nature - we came from it and have to return back to it.
- - Be Sincere to what you do and to your true relations – irrespective of what you get back.
- - Be Strong – emotionally first, physically next.
- - Pray – proportional to the pain you have to endure!
"Believe me, if you follow this, you have heaven waiting for
you. Both before and after death!" - he concluded.
The old doctor, passed away few years back - surely to heaven! What he prophesied came true literally. Now I see myself practising the life of a farmer. And I see
the eternal peace round the corner. And the heaven too is not far away!
***
A Retrospective
The flickering
yellow lamp in that small dark room seemed like glowing for years. Lying in the
corner of the room on a mat I looked up. It is past middle of night. The
ceiling fan meandering above is puffing out fumes of suffocation. The screams
and cries from adjacent rooms is echoing every now and then. On the bed those
two eyes are still staring at the yellow lamp. Hands and legs tied down, eternally
motionless, yet not succumbing to sleep those two eyes are gazing into a world
unknown to mundane beings. Looking at that weakened body, the sunken cheeks, dry
lips, the gloom in those eyes, I was realizing what life is all about. Tears
flooding from my heart pounded on me with questions. Questions without any answers.
Each weighing a ton. I could not help, but just carry them. I still carry them.
I still ask them to the God. He too may not have the answer. But I cannot stop
questioning. Tears bleeding from my heart cannot stop questioning.
[Anniversary:
13, Feb 2016]
Bahudari
I was
about to start to office when I heard Bahudari in AIR.
Brova
Barama instantly grabbed my
heart.
Whole
day, it haunted me.
Induced
me in some sort of magical world.
Later in
the night I found myself immersed in it.
The
patterns it weaved was divine. The notes it hit were transcending.
Tears drifted
down my cheeks.
Like a
little kid yearning for his mother - I cried.
I cried
my heart out - and later - tired I slept.
In the
dream I found my divine guardian caressing my hair – a peaceful night
it was!
Brova
Barama Raghurama - Brova Barama?
Saranagathi
Lure me if
you wish so, crush me if you think so
swirl me, trash me, dump me into a corner in
this nondescript world!
but never ever for a moment – Oh
Poornathrayeesa!
never ever move me away from your holy feet –
for I have surrendered myself at your feet
leaving behind everything - absolutely everything!
[ with absolute surrender comes absolute realization
]
A Million Deaths Before I Die!
I died when I lost my childhood in the tides of time
I died when my friends moved off from my life into their own personal corridors
I died again when I found my ancestral home, where I once lived, in its demolished form
I died when I saw my ever smiling friend take his last breath with utmost calm!
I died when I saw my sister step-out from my life to enter a life with her life partner
I died again when the doctor patted me on my back and said - your father is no more
I died when the realities of life made my mind hard but still kept my heart weak!
A million. A million deaths I died. Only to see myself reborn by the stream of divine love.
Here I am to die again - before I die for a final time!
2016
May This May Not Be Just Another New Year
May This Be An Year Which Bring True Wisdom and Divine Bliss
May This Be An Year For the Children and Old Aged of Family
May This Be An Year Sharing Genuine Care and Undiluted Love
In Your and Your Loved Ones' Lives!
H a p p y 2 0 1 6 !
&
Celebrate Life - Uncompromisingly
Subscribe to:
Posts (Atom)